วันนี้ผมไม่ได้จะมาพูดเรื่องทางวิชาการ หากแต่วันนี้จะมีเรื่องเล่ามาให้ฟังกัน
เรื่องที่ผมจะเล่านี้เป็นเรื่องของเด็กสาวคนหนึ่ง เธอเกิดในครอบครัวนักธุรกิจที่มีฐานะดีพอสมควร
ประกอบไปด้วย พ่อ แม่ และพี่ชาย เมื่อถึงวัยเรียนเธอก็ถูกส่งเข้าไปในโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง
เธอเป็นเด็กที่ "ดี" ตามอุดมคติการศึกษา ขยันเรียน เกรดสวย งานส่งครบ
แต่เธอมีปัญหาอย่างหนึ่ง ถือการถูกดดัน ไม่ใช่จากพ่อแม่ ไม่ใช่จากสภาพสังคม
แต่เป็น "พี่ชาย" ของเธอเองที่เคร่งครัดกับการเรียนของเธอ ทําให้เธอค่อนข้างเก็บกด
และเลือกที่จะระบายลงกับเกม เพื่อนของเธอเองก็มีแนวคิดคล้ายๆกัน
หากแต่พวกเขาไม่ได้กดดันเท่าเธอ พวกเขาเลือกที่จะเอาความกดดันทั้งหมดลงไปกับการเรียน
เธอขาดสีสันชีวิตของเด็กวัยเดียวกัน ทั้งวัน เธอมาโรงเรียน, สะสางการบ้าน, เล่นเกมกับกลุ่มเพื่อน
กลับบ้าน, นอน และใช้ชีวิตแบบนี้ทุกวัน ในมุมมองของผู้เขียนนั้น ชีวิตของเธอนั้นน่าเบื่อ อึดอัด
และขาดความคิดสร้างสรรค์ คําถามที่ผมอยากจะถามผู้อ่านคือ ถ้าคุณผู้อ่านเป็นเธอ
คุณผู้อ่านจะใช้ชีวิตอย่างไร และเราจะทําอย่างไรไม่ให้เด็กรุ่นหลังไม่ถูกกดดันอีกต่อไป